wpisy na blogu

Ratunku! Szukam białych, błyszczących płytek rektyfikowanych w formacie 25x75. Czy ktoś z Was ma takie bądź widział gdzieś w salonach sprzedażowych? Kiedy robiłam projekt łazienki wpadły mi w oko takie płytki, a teraz okazuje się że nie mogę nic znaleźć w sieci.

Znalazłam na razie Opoczno White Magic, ale one nie są rektyfikowane :(. Zależy mi na wąskich fugach.

A tak dla śmiechu to gdyby ktoś szukał tanich białych płytek to Opoczno takie robi. Trochę niefortunnie dobrali nazwę ;P

Od zawsze chciałam podbitkę równoległą do połaci dachu... A teraz mi się odmieniło :P

Komu z Was nie zmienił się gust w ciągu całego tego procesu budowlanego? :) Czy to ze względu na nowe inspiracje czy też brak pieniędzy? No właśnie... Chyba często pieniądze weryfikują nasze plany i marzenia. Ale nie bądźmy smętni :D W końcu każdy z Nas widzi namacalnie swoje często największe marzenie jakim jest własny dom (noo... niektórzy widzą dopiero ławy fundamentowe, inni chudziak, ale to już się dzieje). Dziś natchniona podbitką podsumuję wszystko to co miało być a czego nie ma :D (oczywiście na wesoło).

1. HS - powiedziałam sobie - Musi być HS! Żadne tam PSK! A tu patrzcie Państwo, wybraliśmy świadomie PSK (z automatem). Jaki był argument? Racjonalne wydawanie pieniędzy. Po co nam 2,5m HS za 10 tysi skoro obok wstawiamy również drzwi, które (tak czuję w kościach) przejmą ciąg komunikacyjny. Poza tym HS jest super jak się ma 3-4m albo i więcej :).

2. Płaska dachówka - tu akurat nie odpuściła, chociaż czasem przed snem przemknie mi myśl, że wydaliśmy dużo pieniędzy na estetykę, bo funkcjonalność w tym żadna ;). Ale i tak mi się podoba i nie zamieniłabym na inną.

3. Garaż - nie no, jak to bez garażu? A jednak, mąż i zasoby mnie przekonały, że garaż (z reguły dodatkowo jakieś 60-70 tysięcy) nie mieści się w naszym budżecie. Będzie dobudowany za rok, może dwa :). Zostało to uwzględnione w planie obecnego cyprysa.

4. Podbitka równoległa do połaci - podobała mi się rok temu, teraz już nie :) Nie podobają mi się te boczne trójkąty na dachu dwuspadowym w podbitce prostopadłej do ścian, ale taka podbitka o wiele lepiej wygląda frontu (IMO)

5. Okna w kolorze orzechowym - no właśnie, od zawsze miały być ciemne, a są...? Jasne w kolorze sosny. Nawet pamiętam jak znajomi wstawili sobie okna koloru Jasny dąb - pomyślałam wtedy, że są jakieś takie brzydkie :D.

6. Kominek - jeszcze się waham. Po prostu nie wyobrażam sobie, że ja lub mąż wrócimy z pracy i z ochotą zaczniemy krzesać ogień. Nie miałam nigdy wyobrażeń o ciepłym, romantycznym ogniu za szybą itp. A to kosztuje prawie 10 tysięcy, i ponoć bardzo brudzi :D No ale jest jeden racjonalny argument - jeżeli nastąpi przerwa w dostawie prądu, to piec gazowy nijak nie ruszy :D 

EDIT: 7. Zapomniałam o drewnianej elewacji - kiedy wejdziecie na stronę projektu "Przy Cyprysowej 7", zobaczycie że elewacja od stropu w górę pokryta jest ciemnym drewnem. Bardzo się nam podobała taka elewacja... do czasu wyceny :). 13 tys. za kompozyt, 10 tys. za modrzew (i to tylko drewno, a co ze stelażami, wełną itp?).

Więcej nie pamiętam. Na koniec wrzucam zdjęcia stelaża podbitki wykonanego przez mojego super męża i teścia (prostpoadłej do ściany ;).

A tutaj dobrze widać szczelinę dylatacyjną między ociepleniem ścian i deskowaniem.

Następna niespodzianka. Zdecydowaliśmy się na deski sosnowe. Mogłam je kupić w atrakcyjnej cenie zbliżonej do świerkowych, a dodatkowo były grubsze od świerkowych o 5 mm. Po eksperymentach z impregnatami i lakierobejcami zdecydowaliśmy że pomalujemy deski podbitki raz bezbarwnym impregnatem Bondex Wood Preserver zabezpieczającym przed grzybami i owadami oraz raz lakierobejcą Sadolin Jasny dąb. Ponieważ wyjeżdżaliśmy na wakacje, machnęłam ręką i powiedziałam "Niech się dzieje co chce, i tak nie mam czasu na zabawę odcieniami". Podbitka powoli się montuje... i co najlepsze wygląda bardzo ładnie. Na zdjęciach oczywiście wychodzi żółta, ale na żywo jest po prostu A K U R A T :D.

Jest jaśniejsza niż okna, ale z czasem trochę zciemnieje. Poza tym wcale mi to nie przeszkadza, chociaż wcześniej chciałam uzyskać ten sam odcień.

Wczoraj dodstałam super prezent urodzinowy za który swoją drogą musiałam zapłacić :P. Chodzi o ukończenie elewacji i opiankowanie poddasza. Kolor szarego tynku jest idealny, taki jak chciałam, czyli w delikatnym kontraście z białą elewacją i łupkowym dachem. Zdjęcia wrzucę kiedy już zdejmą rusztowania.

Ale wróćmy do poddasza. O 7:00 rano przyjechał samochód z dwoma beczkami - czerwoną i niebeską :) - czy widzicie nawiązanie do pewnego filu science fiction? :D Ja nie musiałam wybierać, bo obie grały ważną rolę we wczorajszym zajściu. Drugi samochód przyciągnął za to agregat. Ponoć machina ta ze względu na swe potrzeby prądowe wysadza korki w okolicy, w związku z czym agregat jest niezbędny. Dzień wcześniej Panowie przybijali membranę od wenątrz w celu zapewnienia szczeliny wentylującej dach, jednak nie zakryli wszystkiego, więc kiedy rano usłyszałam pracującą maszynę przestraszyłam się że zapiankują poddasze tak jak je wczoraj zostawili, czyli niechlujnie. Na szczęście teść trzymał rękę na pulsie i sprawdzał jak przygotowali cały podkład. Dodatkowo dowiedziałam się że ta maszyna musi się rozgrzać na dwie godziny przed całą pracą O_O. Podsumowując, od 7:00 do 17:00 hałas był niemiłosierny. Nie jestem zazwyczaj wrażliwa na takierzeczy ale wczoraj nawet mnie przysporzył o ból głowy.

Opiankowaliśmy połacie dachu na poddaszu grubością 25 cm, sufity chyba na 18 cm (trochę poniżej kleszczy aby je zakryć) a strych na 16 cm - pomiędzy krokwiami. Kiedy dziś weszłam zrobić zdjęcia, oniemiałam z zachwytu. Jest tak cicho i jasno z lekką domieszką cytryny. O dziwo pianka wogóle nie pachnie. Rzeczywiście w 24 godziny wszystko odparowuje.

Powiem Wam jedno. Jeżeli chodzi o parametry termiczne to pianka otwartokomórkowa stoi na tym samym poziomie co średnia wełna mineralna (współczynnik plasuje się na poziomie w granicach 0,35-0,37) i tu nie ma co wciskać bajek że 10cm pianki to 20cm wełny (chyba że mowa o zamkniętokomórkowej), natomiast szczelność widać bardzo dobrze, nawet NAMACALNIE :).

Zobaczymy jak to się sprawdzi po latach. Jak już pisałam w postach wcześniej, u nas cena wełny (z robocizną) i pianki była taka sama więc zdecydowaliśmy się na nowsze i szybsze rozwiązanie.

Szybsze nie tylko ze względu na czas trwania robót, ale także ze względu na poszukiwania i dalekie terminy ekip wykonujących ocieplanie poddaszy wełną.

A tu nasz strych. Jak widać pianka znalazła sobie też drogę wyjścia pomiędzy deskami stropu, które zdążyły jeszcze mocniej "zeschnąć" :). W sumie to rozwiązało mój problem "Co jeśli coś wpadnie między deski na strychu" ;). Trzeba będzie wziąć jakiś nożyk i to wyrównać.

Wczoraj dostałam maila z informacją, że dziś Panowie od pianki przyjdą przygotować dach. Dokładniej to chodzi o przymocowanie membrany tak, aby utworzyła przerwę dylatacyjną pomięszy pianką i deskowaniem dachu. Nie chcieliśmy nanosić pianki bezpośrednio na deskowanie, więc wykonawca zaproponował nam takie rozwiązanie. Nie jest to drogi koszt, bo znajomy oddał nam restę membrany ze swojego dachu, dokupiliśmy jeszcze dwie rolki i łaty do przymocowania membrany do konstrukcji dachu. Całość wyniosła około 500 pln. Oto efekty...

Jeszcze zostało trochę do zrobienia. Na tak przygotowane poddasze pójdzie 25 cm pianki. Piankujemy również strych.